całą duszą

całą duszą
całą duszą {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł. {{/stl_8}}{{stl_7}}'z dużym zaangażowaniem emocjonalnym: bardzo mocno, gorąco': {{/stl_7}}{{stl_10}}Całą duszą pragnąć dla kogoś szczęścia. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dusza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwości psychiczne człowieka: rozumowe i emocjonalne; psychika, duch, świadomość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stan duszy. Dusza ludzka. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… …   Słownik języka polskiego

  • dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… …   Słownik frazeologiczny

  • cały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się (do kogoś, czegoś) w sposób kompletny, zupełny; obejmujący bez reszty wszystkie elementy; wszystek, zupełny, pełny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… …   Słownik języka polskiego

  • piórko — 1. Podnieść kogoś, coś jak piórko «podnieść kogoś lub coś z łatwością» 2. Stroić się w cudze, w czyjeś piórka «przypisywać sobie czyjeś zasługi lub podawać się za kogoś innego»: (...) nienawidził (...) całą duszą (...) tych małych pyskaczy i… …   Słownik frazeologiczny

  • bawić — ndk VIa, bawićwię, bawićwisz, baw, bawićwił, bawićwiony 1. «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki, uprzyjemniać komuś czas, zabawiać» Bawić dzieci. Bawić gości opowiadaniem dowcipów. Bawić kogoś rozmową. 2. «wprawiać w zadowolenie, w dobry… …   Słownik języka polskiego

  • kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… …   Słownik języka polskiego

  • serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

  • zwariowany — zwariowanyni 1. pot. «postępujący w sposób nierozsądny, niezrównoważony; nieopanowany, nieobliczalny» Zwariowany chłopak. ◊ Ktoś zwariowany na jakimś, na czyimś punkcie «o kimś, kto zajmuje się czymś w sposób przesadny, oddaje się komuś, czemuś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”